รายงานประจำปี 2567 กองทุนราษฎรประสงค์
ตอนที่ 1: เงินรอระบาย
หากทุกท่านยังจำกันได้ รายงานประจำปีฉบับแรกของกองทุนราษฎรประสงค์ในปี 2565 คือการประมวลกำลังจากการขอแรงราษฎรในปีดังกล่าวนั้นที่เกิดภาวะคับขันขึ้นหลายครั้งเมื่อยอดเงินในบัญชีร่วงจากจุดตั้งต้นที่ 9.9 ล้านบาทลงมาจนปริ่มระดับอันตราย ส่วนปีถัดมาคือปี 2566 ที่ยอดเงินในบัญชีเริ่มพุ่งกลับขึ้นมาเมื่อคดีต่างๆ ทยอยถึงกาลพิพากษา อันส่งผลให้เงินประกันได้ทยอยคืนกลับมา และทำให้โฟกัสของรายงานประจำปี 2566 จึงย้ายไปที่การสำรวจสังคายนาเขาวงกตของเงินประกันที่ขนานกันไปกับเขาวงกตของการทำหน้าที่ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหลายในกระบวนการยุติธรรม
บัดนี้ ในวาระรายงานสรุปการดำเนินงานประจำปีของปี 2567 ยอดเงินบัญชีที่ยืนพื้น 6-10 ล้านบาทตลอดทั้งปี คือตัวกำหนดประเด็นใจกลางของปี ที่เป็นเรื่องของเงินซึ่งกำลังต้องถูกระบายออกไปในสัดส่วนที่มากกว่าเงินประกันที่หมุนกลับเข้ามา โดยส่วนใหญ่ของเงินนั้นถูกใช้ไปเพื่อการดูแลบรรดาผู้ต้องขังและครอบครัวของพวกเขาภายหลังคำพิพากษา เพราะนี่คือสถานการณ์ที่การประกันตัวไม่ใช่คำตอบหลักอีกต่อไปเมื่อสิทธิในการประกันตัวเพื่อต่อสู้คดีของพวกเขาได้มาลงเอยยังปลายทางแห่งนี้
ตอนนี้ประกอบไปด้วย
– ยอดรวมกองทุน
– ยอดรับ-จ่าย-สูญรอบปี
– ยอดเงินประกันคงเหลือในระบบ
– คดีอยู่ตรงไหน
คลิกที่นี่เพื่ออ่านฉบับเต็ม
ตอนที่ 2: จนกว่าจะไม่ต้องขัง
ในรายงานตอนแรก เราได้เปิดประเด็นว่าด้วย “เงินรอระบาย” จำนวน 33 ล้านบาทของกองทุนฯ ที่จะได้ทยอยจัดสรรเพื่อเป็นความช่วยเหลือแก่จำเลย ผู้ต้องขัง และครอบครัวผู้ต้องขังต่อไป…จนกว่าจะไม่ต้องขัง รายงานตอนนี้จะพาทุกท่านลงรายละเอียดในส่วนของผู้ต้องขัง ทั้งในปัจจุบัน, ในอดีตยุคหลังรัฐประหาร 2557, และในวันเวลาต่อไปข้างหน้า ว่าตำแหน่งแห่งหนของพวกเขาอยู่ตรงไหนในกรอบความช่วยเหลือนี้
ประกอบไปด้วย
– มองไปข้างๆ: นานาครอบครัวผู้ต้องขัง
– เหลียวไปข้างหลัง: ชดเชยเวลาที่สูญไป
– แลไปข้างหน้า: ประเมินเวลาที่เหลือ
คลิกที่นี่เพื่ออ่านฉบับเต็ม